I'm Away For A While ... but for a good reason :)
👉 Türkçe'si Aşağıda 👇
(EN) - Family is everything ... Family values are more so...
Of course, not every family is the same. Naturally, every family has a different story, a unique history and goes through ups and downs. Of course, there are bad times as well as good times. Yet... Family is where our lives start... Where we are formed as people... Where we learn to love, to hope and to dream... And if we are fortunate, where we experience respect, integrity, responsibility, loyalty or in short, humanity...
I'm lucky, no doubt. I was fortunate enough to be born into this wonderful, loving family; for this, I'm very grateful. It's indeed priceless. Though, I admit that, I wasn't much aware of it when I was young. But especially after I had my son, I've become more appreciative and with each passing year I've realised more and more how precious it is to have such a family... And now that I've left half a century behind in this life, I cannot help but begin each day with a grateful heart...
In our family, my father is a traditional man; a conservative one for starters, but also a moral man with treasured family values and he's the most humane person I've ever known. Yes, he can be very demanding and yes, he finds it hard to forgive us if we're at fault. Hence, he always expects us to be our very best, no less... but again, he is my father and my idol :) Then, my mom... oh, my beautiful, amazing mom. She's not only intelligent and well-educated but also well-mannered and sophisticated. She's been the one we looked up to while we were growing up. The long and the short of it, my parents are solid couple and we are the end products :)
A decade or so ago, my father started a new tradition, in addition to our weekly lunches at his house ... it is to have an annual summer vacation all together. He is the happiest if his grandchildren -my son and my sister's daughter- and our spouses could join us, but it's still more than ok if it's only me and my sister.
Every year we choose a destination together. He usually leaves the coice to my mom's liking as long as it's a seaside vacation. We had long distance trips earlier, but as he gets older, he prefers closer destinations and likes to keep it simpler... but again, he goes anywhere as long as we're all together.
This year we chose Yalikavak, Bodrum as our destination. Preparations started months earlier and at this point, I owe huge thanks to my sister who made this vacation as pleasurable as it's possible by taking care of everything meticulously.
So time flies... and here we are... First, my parents and I arrived here, then my sister joined us for a couple of days and my son came for the weekend. Unfortunately this year, my niece and my brother-in-law couldn't join but it's ok, all is still good and we're thankful.
And I feel blessed... for being the daughter of these wonderful parents, first and foremost. Then, for being still able to have relatively healthy parents, for they are still full of life...
Even though I'm well aware of the fact that my dad is nearing 90 and we celebrated my mom's 75th birthday a couple of days ago, I still cannot imagine a life without them... yet this is life and we can't escape the inevitable.
So, I'm determined to cherish these moments with my parents as much as I can and I wish to maintain these family traditions as long as I live...
Till my next blog...
May your family be blessed with good health, love and happiness... always.
(TR) - Bir Süreliğine Yokum ... ama iyi bir nedenden :)
Aile herşeyimizdir... Ailevi değerler daha da fazlasıyla...
Elbette her aile aynı değildir. Doğal olarak, her bir ailenin farklı bir hikayesi, kendine has bir geçmişi ve iniş ve çıkışları vardır. Elbette iyi zamanlar olduğu kadar kötü zamanlar da vardır. Yine de... Aile, hayatlarımızın başladığı yerdir... İnsan olarak şekillendiğimiz yerdir... Sevmeyi, ümit etmeyi ve hayal kurmayı öğrendiğimiz yerdir... Ve eğer şanslıysak, saygıyı, dürüstlüğü, sorumluluğu, sadakati ya da kısaca, insanlığı deneyimlediğimiz yerdir...
Ben şanslıyım, hiç şüphesiz. Bu şahane, sevgi dolu ailenin içine doğacak kadar talihliymişim; bunun için çok minnettarım. Gerçekten paha biçilmez. Buna rağmen, kabul ediyorum ki, gençliğimde bunun pek de farkında değilmişim. Ama özellikle oğlumun doğumundan sonra, bunu daha takdir eder oldum ve her geçen yıl, böyle bir aileye sahip olmanın ne kadar kıymetli bir şey olduğunun daha da fazla farkına vardım... Ve artık bu hayatta yarım asrı da geride bıraktığımdan, her güne şükreden bir yürekle başlamaktan kendimi alamıyorum...
Bizim ailemizde, babam gelenekseldir; herşeyin başında tutucudur ama aynı zamanda kıymetli aile değerleriyle, ahlaklı biridir ve bugüne kadar tanıdığım en hümanist insandır. Evet, çok talepkar olabilir ve evet, hatalı olduğumuzda kolay kolay bağışlamaz. Dolayısıyla, bizim her daim en iyisi olmamızı bekler, daha azını değil... ama yine de, o benim babam ve idolümdür :) Ondan sonra, annem... Ahh, benim güzel, inanılmaz annem... Sadece akıllı ve iyi-eğitimli değil aynı zamanda hanımefendi ve kültürlüdür. Biz büyürken hayranlık duyduğumuz kişidir. Uzun lafın kısası, annem-babam sağlam karakterli bir çifttir ve biz de onların ürünleriyiz :)
On yıl kadar önce babam, evinde yediğimiz haftalık öğle yemeklerimize ek olarak yeni bir gelenek başlattı. O da, hep birlikte her sene bir yaz tatili yapmaktı. Eğer ki torunları -oğlum ve kız kardeşimin kızı- ve eşlerimiz de katılabilirse, ondan mutlusu yok, ama sadece ben ve kız kardeşim de olsa fazlasıyla mutlu.
Her sene hep birlikte gidilecek bir yer belirliyoruz. Seçimi genelde, bir denizkenarı tatili olduğu sürece, annemin beğenisine bırakıyor. Daha önceleri uzaklara da seyahatimiz oldu, ama yaş aldıkça daha kısa mesafeleri ve daha sade seyahatleri tercih ediyor... Ama yine de, hep birlikte olduğumuz sürece her yere gidiyor.
Bu sene, destinasyon olarak, Bodrum-Yalıkavak'ı seçtik. Hazırlıklar aylar öncesinden başladı ve bu noktada, her şeyi titizlikle hallederek bu seyahati mümkün olduğunca zevkli hale sokan kız kardeşime büyük teşekkür borçluyum.
Dolayısıyla zaman uçup gidiyor... ve işte buradayız... Buraya önce babamlarla ben geldim, ardından bir kaç günlüğüne kız kardeşim katıldı ve haftasonu için oğlum geldi. Bu yıl maalesef ki yeğenim ve eniştem katılamadı ama sorun yok, yine de herşey yolunda ve müteşekkiriz.
Ve kendimi çok mutlu hissediyorum... her şeyden önce bu harika anne-babanın kızı olduğum için. Sonra, hala nispeten sağlıklı anne-babaya sahip olduğumdan, hala hayat dolu olduklarından...
Her ne kadar babamın 90'ına yaklaştığının ve annemin bir kaç gün önce 75. yaşını kutladığımızın gayet iyi farkında da olsam, onlarsız bir hayatı hala hayal bile edemiyorum... ancak, hayat bu ve kaçınılmazdan kaçamayız.
Bu nedenledir ki, anne-babamla geçen bu anların, elimden geldiğince üzerine titremeye kararlıyım ve yaşadığım sürece bu aile geleneklerimizi devam ettirmeyi arzuluyorum...
Bir sonraki yazıma dek...
Aileniz her daim saglık, sevgi ve mutlulukla kalsın...
(EN) - Family is everything ... Family values are more so...
Of course, not every family is the same. Naturally, every family has a different story, a unique history and goes through ups and downs. Of course, there are bad times as well as good times. Yet... Family is where our lives start... Where we are formed as people... Where we learn to love, to hope and to dream... And if we are fortunate, where we experience respect, integrity, responsibility, loyalty or in short, humanity...
I'm lucky, no doubt. I was fortunate enough to be born into this wonderful, loving family; for this, I'm very grateful. It's indeed priceless. Though, I admit that, I wasn't much aware of it when I was young. But especially after I had my son, I've become more appreciative and with each passing year I've realised more and more how precious it is to have such a family... And now that I've left half a century behind in this life, I cannot help but begin each day with a grateful heart...
In our family, my father is a traditional man; a conservative one for starters, but also a moral man with treasured family values and he's the most humane person I've ever known. Yes, he can be very demanding and yes, he finds it hard to forgive us if we're at fault. Hence, he always expects us to be our very best, no less... but again, he is my father and my idol :) Then, my mom... oh, my beautiful, amazing mom. She's not only intelligent and well-educated but also well-mannered and sophisticated. She's been the one we looked up to while we were growing up. The long and the short of it, my parents are solid couple and we are the end products :)
A decade or so ago, my father started a new tradition, in addition to our weekly lunches at his house ... it is to have an annual summer vacation all together. He is the happiest if his grandchildren -my son and my sister's daughter- and our spouses could join us, but it's still more than ok if it's only me and my sister.
Every year we choose a destination together. He usually leaves the coice to my mom's liking as long as it's a seaside vacation. We had long distance trips earlier, but as he gets older, he prefers closer destinations and likes to keep it simpler... but again, he goes anywhere as long as we're all together.
This year we chose Yalikavak, Bodrum as our destination. Preparations started months earlier and at this point, I owe huge thanks to my sister who made this vacation as pleasurable as it's possible by taking care of everything meticulously.
So time flies... and here we are... First, my parents and I arrived here, then my sister joined us for a couple of days and my son came for the weekend. Unfortunately this year, my niece and my brother-in-law couldn't join but it's ok, all is still good and we're thankful.
And I feel blessed... for being the daughter of these wonderful parents, first and foremost. Then, for being still able to have relatively healthy parents, for they are still full of life...
Even though I'm well aware of the fact that my dad is nearing 90 and we celebrated my mom's 75th birthday a couple of days ago, I still cannot imagine a life without them... yet this is life and we can't escape the inevitable.
So, I'm determined to cherish these moments with my parents as much as I can and I wish to maintain these family traditions as long as I live...
Till my next blog...
May your family be blessed with good health, love and happiness... always.
(TR) - Bir Süreliğine Yokum ... ama iyi bir nedenden :)
Aile herşeyimizdir... Ailevi değerler daha da fazlasıyla...
Elbette her aile aynı değildir. Doğal olarak, her bir ailenin farklı bir hikayesi, kendine has bir geçmişi ve iniş ve çıkışları vardır. Elbette iyi zamanlar olduğu kadar kötü zamanlar da vardır. Yine de... Aile, hayatlarımızın başladığı yerdir... İnsan olarak şekillendiğimiz yerdir... Sevmeyi, ümit etmeyi ve hayal kurmayı öğrendiğimiz yerdir... Ve eğer şanslıysak, saygıyı, dürüstlüğü, sorumluluğu, sadakati ya da kısaca, insanlığı deneyimlediğimiz yerdir...
Ben şanslıyım, hiç şüphesiz. Bu şahane, sevgi dolu ailenin içine doğacak kadar talihliymişim; bunun için çok minnettarım. Gerçekten paha biçilmez. Buna rağmen, kabul ediyorum ki, gençliğimde bunun pek de farkında değilmişim. Ama özellikle oğlumun doğumundan sonra, bunu daha takdir eder oldum ve her geçen yıl, böyle bir aileye sahip olmanın ne kadar kıymetli bir şey olduğunun daha da fazla farkına vardım... Ve artık bu hayatta yarım asrı da geride bıraktığımdan, her güne şükreden bir yürekle başlamaktan kendimi alamıyorum...
Bizim ailemizde, babam gelenekseldir; herşeyin başında tutucudur ama aynı zamanda kıymetli aile değerleriyle, ahlaklı biridir ve bugüne kadar tanıdığım en hümanist insandır. Evet, çok talepkar olabilir ve evet, hatalı olduğumuzda kolay kolay bağışlamaz. Dolayısıyla, bizim her daim en iyisi olmamızı bekler, daha azını değil... ama yine de, o benim babam ve idolümdür :) Ondan sonra, annem... Ahh, benim güzel, inanılmaz annem... Sadece akıllı ve iyi-eğitimli değil aynı zamanda hanımefendi ve kültürlüdür. Biz büyürken hayranlık duyduğumuz kişidir. Uzun lafın kısası, annem-babam sağlam karakterli bir çifttir ve biz de onların ürünleriyiz :)
On yıl kadar önce babam, evinde yediğimiz haftalık öğle yemeklerimize ek olarak yeni bir gelenek başlattı. O da, hep birlikte her sene bir yaz tatili yapmaktı. Eğer ki torunları -oğlum ve kız kardeşimin kızı- ve eşlerimiz de katılabilirse, ondan mutlusu yok, ama sadece ben ve kız kardeşim de olsa fazlasıyla mutlu.
Her sene hep birlikte gidilecek bir yer belirliyoruz. Seçimi genelde, bir denizkenarı tatili olduğu sürece, annemin beğenisine bırakıyor. Daha önceleri uzaklara da seyahatimiz oldu, ama yaş aldıkça daha kısa mesafeleri ve daha sade seyahatleri tercih ediyor... Ama yine de, hep birlikte olduğumuz sürece her yere gidiyor.
Bu sene, destinasyon olarak, Bodrum-Yalıkavak'ı seçtik. Hazırlıklar aylar öncesinden başladı ve bu noktada, her şeyi titizlikle hallederek bu seyahati mümkün olduğunca zevkli hale sokan kız kardeşime büyük teşekkür borçluyum.
Dolayısıyla zaman uçup gidiyor... ve işte buradayız... Buraya önce babamlarla ben geldim, ardından bir kaç günlüğüne kız kardeşim katıldı ve haftasonu için oğlum geldi. Bu yıl maalesef ki yeğenim ve eniştem katılamadı ama sorun yok, yine de herşey yolunda ve müteşekkiriz.
Ve kendimi çok mutlu hissediyorum... her şeyden önce bu harika anne-babanın kızı olduğum için. Sonra, hala nispeten sağlıklı anne-babaya sahip olduğumdan, hala hayat dolu olduklarından...
Her ne kadar babamın 90'ına yaklaştığının ve annemin bir kaç gün önce 75. yaşını kutladığımızın gayet iyi farkında da olsam, onlarsız bir hayatı hala hayal bile edemiyorum... ancak, hayat bu ve kaçınılmazdan kaçamayız.
Bu nedenledir ki, anne-babamla geçen bu anların, elimden geldiğince üzerine titremeye kararlıyım ve yaşadığım sürece bu aile geleneklerimizi devam ettirmeyi arzuluyorum...
Bir sonraki yazıma dek...
Aileniz her daim saglık, sevgi ve mutlulukla kalsın...
Comments
Post a Comment