Getting Closer to a New Year ... Are We Ready? :)

(EN) - Ha! Another year comes to an end! ... When I look back, I feel as if the year went by so quickly. Take this photo I took, for example: the time stamp shows the date as Saturday, Jan 7, 2017 at 7:05 pm. But I remember it like it was just a week ago... Yeah, yeah, I know: this is how we perceive time when we look back, especially as we get older ... :) But still...

Either way, 2018 is just around the corner and I wonder how you feel about it. You know, we, humans, like to have a closure. Hence, we tend to have one -or several- when we near the end of the year. So, how do you feel? Any resolutions? Any big plans? Any promises to stop doing this or start doing that? Any personal goals to help improve your life?

Well, as for me... I love new beginnings! Not just the start of a new year, but all beginnings; every morning is included. So, I don't have any big plans. In fact, I don't plan my life anymore. I just try to live one day at a time. I may not be there completely yet, but I try to wake up to a new beginning every morning. This is actually what my journey has taught me so far. I had learned it the hard way that 'man plans, God laughs'... So, I just stopped planning for the last couple of years, realizing that no matter how hard I try to plan carefully, life is just unpredictable. Oh, don't get me wrong; I'm not a pessimist. But... I'm just half realist, half optimist... Ok, ok, I accept :) I'm more realist than optimist; but optimism is still there, not half-half maybe, but on a good part :))) On the other hand, of course I think of my future too... But I only think of it roughly. And yes, it's true that my son has become an adult and has his own life and I'm on my own. And yes, this gives me a kind of freedom to live my life one day at a time. So, that's what I try to do and to be honest, I'm still learning...

But, this is me and this is my life ... I'm not here to imply anything, nor to advise; knowing so well that every life is a unique journey and each one of us has our own unique story. So, we're on our own when it comes to life. Just remember this though; life doesn't do anything to you. It just happens. It has its own rhythm and we need to acknowledge it. As long as we're in tune with it, we're fine... This is life, after all... and life is what we make it... 

By the way, I'm taking a break from my blog posts for a little while but I'll be back in January! Till then, take good care of yourselves, folks!

With the new year, a new chapter unfolds. Say goodbye to the old and embrace the new. Have a joyous, blessed new year, everyone <3



(TR) - Yeni Yıla Yaklaşıyoruz ... Hazır mıyız?

İşte! Bir sene daha sonlanıyor! ... Geriye dönüp bakınca, sanki sene çok hızlı geçmiş gibi hissediyorum. Mesela çektiğim şu fotoğrafı alın: üzerindeki tarih 7 Ocak, 2017, Cumartesi akşamını, saat 7:05 i gösteriyor. Ama ben sanki bunu, bir hafta önceymiş gibi hatırlıyorum... Evet, evet, biliyorum: geriye dönüp baktığımızda, özellikle de yaş aldıkça, zamanı algılama şeklimiz bu... :) Ama yine de...

Her halükarda, 2018 hemen yanıbaşımızda ve ben sizin nasıl hissettiğinizi merak ediyorum. Biliyorsunuz, biz, insanlar, hesapları kapatmayı severiz. Dolayısıyla, sene sonuna yaklaştığımızda bir -veya bir kaç- kapanış yapmaya meyilliyizdir. Sonuçta, siz nasıl hissediyorsunuz? Hiç yeni kararlarınız var mı? Büyük planlar? Şunu bitirmek ya da buna başlamak gibi verdiğiniz sözler? Hayatınızı iyileştirmek adına yeni hedefler?

Ha, bana gelince... Yeni başlangıçları çok seviyorum! Sadece yeni yılın başlamasını değil, tüm başlangıçları; her sabah da buna dahil. O yüzden, herhangi büyük bir planım yok. Aslında hayatımı artık planlamıyorum da. Sadece her defasında bir günü yaşamaya çalışıyorum. Henüz tam olarak oraya gelememiş olsam da, her sabah yeni bir başlangıca uyanmaya çalışıyorum. Bu aslında benim yolculuğumun şu ana kadar ki bir öğretisi bana. 'İnsan plan yaparmış, Tanrı gülermiş' sözünü zor yoldan da olsa öğrendim... Bu sebeple de, son bir kaç yıldır plan yapmayı da bıraktım; her ne kadar titizlikle planlasam da hayatın sadece öngörülemez olduğunu anladım. Oh, beni yanlış anlamayın: karamsar biri değilim. Ancak... Yarı realist, yarı iyimserim... Peki, peki, kabul :) İyimser olduğumdan biraz daha fazla realistim ama iyimserlik de hala orada, belki yarı-yarıya değil ama büyük bir bölümünde :))) Öte yandan, elbette ben de geleceğimi düşünüyorum... Ama sadece kabaca. Ve evet, doğrudur, oğlum da yetişkin bir adam oldu ve kendi hayatı var, ben ise kendi başımayım. Ve evet, bu da bana bir çeşit, hayatımı gün be gün yaşama özgürlüğü veriyor. Bu nedenle, ben de bunu yapmaya çalışıyorum ve dürüst olmak gerekirse, hala da öğreniyorum...

Ancak, bu ben'im ve benim hayatım ... Burada bir şey ima etmeye çalışmıyorum, ne de bir tavsiye vermeye; çok iyi biliyorum ki, her hayat kendine has bir yolculuk ve her birimizin kendine has bir hikayesi var. Bu sebeptendir ki, söz konusu hayat olduğunda, hepimiz kendi başımızayız. Amma velakin, sadece şunu hatırlayın: hayat size bir şey yapmıyor. Hayat sadece vuku buluyor. Kendi bir ritmi var ve bizim de bunu kabullenmemiz gerekiyor. Bu ritimle uyum içerisinde olduğumuz sürece, iyiyiz... En nihayetinde, hayat bu işte... ve hayat, onunla ne yaptığımızdan ibaret...

Bu arada, kısa bir süreliğine blog yazılarıma bir ara vereceğim ama Ocak'ta geri döneceğim! O zamana dek, kendinize iyi bakın arkadaşlar!

Yeni bir yıl ile, yeni bir bölüm açılıyor önümüze. Eskiyle vedalaşın, yeniyi kucaklayın. Herkese mutlu, huzurlu, bereketli yeni bir yıl diliyorum <3